Ana Vila Portomeñe, poeta labrega (Taboada, Lugo) Viva o rural,sen dubidar,o noso monte e o noso mar.Somos do ruraldo rural galego, onde a naturezanon amosa medo.Somos de aldeasdo monte e do mar,con...
Helena Villar Janeiro Vivín nos Ancares a infancia e a mocidade, e alí exercín os primeiros 15 anos da profesión docente. No rural ancarés botei as raíces e volvo alimentalas cando...
Xurxo Souto. A aldea está totalmente marxinada. Tanto que o seu propio nome é agora un tabú, palabra prohibida, substituída por “o rural”. Na descrición deste país funciona como verdade elemental unha...
Pepe Peinó O hórreo estaba cheo de buratos, descomposto e a medio derruír. Era un hórreo grande, co asentamento de lousa, con escaleiras de granito y o habitáculo de ladrillo. Grande...
Antonio Rigueiro Rodríguez A min sempre me gustaron as feiras, quizás porque cando me criei no Val do Mao, no concello de O Incio, preto do corazón das montañas do nacente...
Laura Pardeiro Álvarez. Pra min as nenas do futuro chámanse Miranda, teñen o pelo castaño e os ollos desexosos de ver o mundo. A miúdo imos cara adiante ignorando o que...
Esther Díaz López. Quero ir na túa procura...
Lois Pérez, Mestre, narrador oral e poeta. A escola no rural que queremos está agardando por nós. Como unha illa ao lonxe. Queremos a súa plena democratización, a que se insire nas...
XOAN CARLOS DOMÍNGUEZ ALBERTE Cando empecei a ir á escola aínda lle quedaba polo menos un lustro de mala morte ao período franquista. Logo, ao pouco de principiar a chamada democracia,...
